zwalić z nóg

См. также в других словарях:

• zwalić się z nóg — {{/stl 13}}{{stl 7}} bezwładnie upaść, przewrócić się gwałtownie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zakręciło mu się w głowie i zwalił się z nóg. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwalić — dk VIa, zwalićlę, zwalićlisz, zwal, zwalićlił, zwalićlony zwalać ndk I, zwalićam, zwalićasz, zwalićają, zwalićaj, zwalićał, zwalićany 1. «waląc, rzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu, zsypać razem, bezładnie; zrzucić z góry na dół» Zwalić… …   Słownik języka polskiego

• zwalić — pot. Zwalić coś komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «obarczyć kogoś obowiązkami, odpowiedzialnością za coś» Zwalić kogoś z nóg zob. noga 36 …   Słownik frazeologiczny

• zwalić się — 1. pot. Coś zwaliło się, spadło komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «ktoś został obarczony niespodziewanie przykrym, uciążliwym obowiązkiem»: (...) przestał się uśmiechać i powiedział, że nie jest nawet zastępcą tamtego, tylko zwaliła mu się… …   Słownik frazeologiczny

• walić [zwalać – zwalić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}z nóg {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować u kogoś utratę sił, zasłabnięcie, utratę zdrowia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmęczenie waliło ją z nóg. Wiadomość o śmierci męża… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… …   Słownik frazeologiczny

• powalić — dk VIa, powalićlę, powalićlisz, powalićwal, powalićlił, powalićlony rzad. powalać ndk I, powalićam, powalićasz, powalićają, powalićaj, powalićał, powalićany 1. «przewrócić kogoś lub coś, spowodować czyjś upadek; zwalić z nóg, obalić» Powalić… …   Słownik języka polskiego

• przewalić — dk VIa, przewalićlę, przewalićlisz, przewalićwal, przewalićlił, przewalićlony przewalać ndk I, przewalićam, przewalićasz, przewalićają, przewalićaj, przewalićał, przewalićany 1. pot. «przewrócić, wywrócić; zwalić z nóg» Przewalić przeciwnika na… …   Słownik języka polskiego

• noga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. nodze; lm D. nóg {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kończyna dolna człowieka; kończyna zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prawa, lewa, przednia, tylna noga. Krótkie, krzywe, smukłe,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zwalaćam, zwalaća, zwalaćają, zwalaćany {{/stl 8}}– zwalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zwalaćlę, zwalaćli, zwalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzucając, zebrać na jednym …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwalać — pot. Zwalić coś komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «obarczyć kogoś obowiązkami, odpowiedzialnością za coś» Zwalić kogoś z nóg zob. noga 36 …   Słownik frazeologiczny